افسردگی از شایع‌ترین اختلالات روانپزشکی با شیوع 15-20 درصد می‌باشد که می‌تواند موجب افت عملکرد فرد در زمینه‌های مختلف شخصی و اجتماعی و عدم احساس لذت و ایجاد فشار عاطفی گردد. گل سرخ احتمالاً اولین گلی است که در ایران در قرن دهم میلادی از آن اسانس با روش تقطیر به دست آمد. گل سرخ از دیرباز در متون طب ایرانی به عنوان نشاط افزا، ضد افسردگی و ضداضطراب و درآروماتراپی به عنوان یک ضد افسردگی ملایم اما قدرتمند، افزاینده میل جنسی در زنان و مردان و یک اسانس عالی در مراقبت از پوست مطرح بوده است. اسانس گل سرخ به علت دارابودن ویژگی‌های بسیار مطلوب؛ موجب ایجاد آرامش دلخواهی می‌شود. همچنین مشخص شده که اسانس گل سرخ دارای اثر محرک روی مغز انسان می‌باشد. در یک مطالعه تجربی بی‌خبر با گروه شاهد برای بررسی اثر ضدافسردگی قطره گل سرخ در موش های آزمایشگاهی؛ مشخص گردید که در مقایسه با دارونما، قطره گل سرخ با غلظت های 10، 20 و 40% به طور معنی‌داری افسردگی را کاهش داد که مشابه تأثیر آمفتامین بود. محققین نتیجه گرفتند از آنجا که اثر ضد افسردگی قطره گل سرخ همانند آمفتامین به صورت حاد و با فاصله کم ظاهر شد؛ احتمالاً این تأثیر ناشی از تغییر آزادسازی نورآمین‌های پیش سیناپسی(presynaptic) می‌باشد. البته باید در نظر داشت که سازوکار احتمالی تأثیر دارو در حیوانات ضرورتاً همانی نیست که در مورد افسردگی انسان وجود دارد.